ژاپن 2
اولین برخوردم با یک ژاپنی، در داخل هواپیما و هنگام مسافرت به ژاپن رخ داد. او برای یک بازدید کوتاه مدت (5 روزه) به ایران آمده بود و از کارخانه های خودروسازی و شرکت های تابعه بازدید کردیده بود. نکته جالب برای من، به همراه آوردن یک دفتر یادداشت قطور و ثبت شاید بیش از صد صفحه گزارش در مورد مشاهداتش بود. شکل های شماتیک به همراه توضیحاتی در مورد آن در گزارشش بود. در مدت پرواز همواره سعی او در تکمیل یا ویرایش گزارشش بود.
در طی اقامتم در ژاپن بارها به خصیصه فوق در بین آنها پی بردم. ثبت لحظه به لحظه و ریزبینانه مشاهدتشان و گزارش سریع آن به مقام مافوق خود. ثبت اطلاعات اکثرا توسط لب تاپ و در صورت امکان با کمک دوربین های دیجیتال و ارسال آن توسط ای میل صورت می پذیرد. دیدن ژاپنی هایی که در ترن های شهری یا سریع السیر(شین کانسن) نشسته در حال تکمیل گزارشات یا پاسخ به ای میل های کاری خود با توجه به امکانات اینترنت بدون سیم در این ترن ها، چندان عجیب نمی باشد.
تمامی مهندسین و دانشجویانی که من با ایشان برخورد داشتم، همگی توانایی تایپ بسیار سریع مطالب خود در کامپیوتر را داشتند و به همین خاطر ذخیره اطلاعات به طور مستقیم در کامپیوتر و بدون دخالت کاغذ، چندان عجیب نمی نماید. در کل من شغل صرفا تایپیست را در ژاپن ندیدم.
کسب اطلاعات حتی درمورد ریز ترین نکات به چشم می خورد و این جزئی از فرهنگ ژاپنی هاست. به عنوان مثال شاید در فرهنگ ایرانی، کسب اطلاعات از یک فرهنگ یا تمدن به ظاهر پایین تر، را در شان خود ندانند، ولی بارها دیده ام که ژاپنی ها خود را علاقمند به اینگونه موارد نشان می دهند. به عنوان مثال، ساخت پلوپز با توجه به فرهنگ پخت و پز کشورهای مختلف و بسیاری از مواردی که شاید خودتان مثال های زیادی از آن داشته باشید.