اول:یک جهانگرد آلمانی (نامش رافراموش کرده ام)در عصر قاجار به خاورمیانه سفری میکند.او در سفرنامه اش

مینویسد ایرانی ها بدترین کارگران هستند.آنها مزد میگیرند اما در ازای آن کار خوبی انجام نمیدهند

عثمانی ها بهتر کار میکنند.ایرانی ها فکر میکنند استثمار شده اند پس کم کاری میکنند!

دوم:همین جهانگرد فردی را برای تیمار چارپایان خود اجیر میکند اما متوجه میشود او علوفه کمتر میخرد و

پول اضافی را به جیب میزند.پس او را صدا کرده میپرسد"اگر مزدت کم است بیشتر میدهم اما علوفه را به

مقدار لازم بخر"و پاسخ میشنود"نه قربان مزدم کافی است اما در ایران رسم اینست هر کس در هر شغلی

علاوه بر مزد، مداخلات(همان پورسانت فعلی)هم داشته باشد"!

سوم:بنظر شما ما ایرانی های جدید طرز تفکرمان در مورد کارکردن برای دیگران اصلا تغییری کرده است؟