اکنون که تعطیلات سال نو به پایان رسیده بد نیست نگاهی به مقدار تعطیلات افراد ساکن کانادا بیاندازیم. برخلاف تصور بیشتر ایرانیها تعطیلات کریسمس و سال نو که به مدت 5-6 روز از هم فاصله دارند کم نیست.

در این فصل سال که هوای اکثر نقاط کانادا به شدت سرد است مردم سعی میکنند بیشترین روزهای تعطیلی را داشته باشند و در منزل بمانند. در محیط دانشگاهی و تحقیقاتی بیشتر افراد از 21 یا 22 دسامبر به مرخصی میروند و حدود 6 ژانویه برمیگردند. در این بین 25 دسامبر و 1 ژانویه بطور کامل ساختمانها بسته هستند و امکان ورود به آنها وجود ندارد.

اما جالب اینجاست که بقیه روزها هر کسی می تواند با داشتن رمز ورود به محل کار و تحقیق بروند و به کار بپردازد. از نگهبان و سوال و جواب بیمورد به سبک ورودیهای دانشگاههای ایران هم خبری نیست.

یادم هست که تابستان امسال که به دانشکده فیزیک دانشگاه تهران می رفتم ناگهان با صدای ایست نگهبان آنجا متوقف شدم. با کمال تعجب پرسیدم کاری داشتید؟ گفت برای چه وارد دانشکده می شوی؟ گفتم من دانشجوی اینجا بودم و میخواهم بروم داخل. با پوزخندی گفت: حالا که دانشجو نیستید. پس نمی توانید وارد شوید.

برای چند لحظه خاطرات بسیار بدی که 2 روز قبل از دفاع فوق لیسانسم برایم ایجاد شده بود از ذهنم گذشت که میخواستم شب هم کار کنم ولی اجازه ورود نداشتم. با خود گفتم کاش این رفتار پادگانی هرچه زودتر متوقف شود.

در آمریکا و کانادا آدم واقعا متوجه نمی شود کی وارد دانشگاه می شود و کی از آن خارج میشود حتی با ماشین. دانشگاهها بسیار دوست دارند مردم عادی را به محیط دانشگاهها بکشانند و به مطالعه و تحقیق بپردازند. ما واقعا تا آنجا خیلی فاصله داریم و باید با مهندسی فرهنگ به این جریان سرعت ببخشیم.